عسکر هلالیان، فرزند دیار فرهنگ و ادب

در این مقاله نگارنده با معرفی قصۀ شهلا، و شهلا و شفا تألیف عسکر هلالیان (با همراهی ا. شکوهی) به شهرت و محبوبیت این نویسنده در میان مردم تاجیکستان اشاره کرده و در ادامه به معرفی او به‌عنوان یک روزنامه‌نگار و خالق آثار بدیعی پرداخته است. عسکر هلالیان (علی‌عسکر هلال‌اوغلی) به سال 1925م در باغ‌شهر مشهد ایران دیده به جهان گشود. بعدها به اتحاد شوروی آمده و از سال 1963م تا آخرین روزهای حیاتش به‌عنوان خبرنگار ویژة «تاجیکستان ساویتی»  فعالیت داشته است. هلالیان ازجملة آن روزنامه‌نگارانی است که حقیقت‌ها را ‌نوشته، خواننده را فریب نداده و در محدودة قانون و آداب روزنامه‌نگاری دست به قلم برده است. وی با ذوق‌ و طبع بلند خود راجع به مشکلات ملت، خودشناسی و وطن‌داری مطالبی در مطبوعات به نگارش درآورده است. عسکر هلالیان در سال 1942 شروع به ایجاد آثار بدیعی کرد که ازجملۀ آن‌ها می‌توان به قصه‌های یادداشت‌های یک گرسنه، امضای شخصی، مستچاه کهنه به نو (مجموعه‌نوشته‌ها)، حکایه‌های نازنین و... اشاره کرد. وی برای خدمات پرثمرش در روزنامه‌نگاری و ادبیات حکومت شوروی، افتخارنامه‌های زیادی دریافت کرده است.